D’on no n’hi ha, no en raja

D’on no n’hi ha, no en raja

D’on no n’hi ha, no en raja

D’on no n’hi ha no se’n pot treure. Això que sembla tan evident, tot sovint ens fa topar i entrar en discussions sense final.

No podem demanar la lluna en un cove, perquè demanar impossibles només ens porta al desencís i la desmotivació.

Durant anys i panys pensar en l’alliberament del nostre país era més un somni utòpic que una realitat tangible. Avui ho tenim a tocar i ens ho creiem. I hi creiem.

Pensem utopies, doncs, que d’on n’hi ha, sí que en raja.